Ergens waren we wel benieuwd of de échte bestuurder van de SARL waarop het gebouw staat zou komen opdagen.
De afspraak was om 11 u in de voormiddag, wij waren er al om kwart voor elf omdat we alle kamers al wilden openen zodat alles vlug gecontroleerd kon worden en afgehandeld. Het heeft de afgelopen nacht gesneeuwd en het was koud buiten!
Om 11 u was er niemand te zien, we stonden eerlijk gezegd best kou te lijden en ik wilde niet naar binnen gaan, daar was het amper 2 graden warmer en ik riskeerde liever niet om de besneeuwde trap op te gaan en te vallen.
Net toen we om kwart over elf beslisten om opnieuw te vertrekken (nadat we wel de nodige bewijzen verzamelden dat we er waren, we staan echt van niets meer versteld) kwam er een auto aangereden. Het waren 'hij' en zijn vriendin.
Natuurlijk zeiden we netjes dag en toen ik terloops vermeldde dat we net wilden vertrekken kwam er heel vlot uit: "Ja, we zijn wat laat, er was een rotsblok op de weg gevallen en de mensen van de gemeente moesten die wegslepen". Ik moest, eerlijk gezegd, opletten dat ik niet lachte.
Ik kan niet met zekerheid zeggen dat het weer een leugen was, maar ik had de indruk van wel. Het klopte gewoon met 'wie hij is' en 'hoe hij doet', dat hij ons een kwartier in de koude liet staan.
Ik ben niet meer naar binnen gegaan om de controles op te volgen en alles af te handelen, die dingen laat ik mijn man doen. Wij bespreken de dingen gezamenlijk en beslissen samen en ik hoef mijn zeg er niet meer in te hebben op het moment zelf, wij vertrouwen elkaar in zover dat we weten dat we ons houden aan wat we samen beslisten. Ik had bovendien ook geen zin om nog meer kou te lijden of te riskeren mijn nek te breken op de gladde trap (ik heb die ooit al eens gebroken en één keer is genoeg, geloof me) en daarom ben ik in de auto gaan zitten met de zetelverwarming aan.
Mijn man is nog twee keer tot aan de auto gekomen om te vragen waar dingen lagen en toen alles afgehandeld was is 'de eigenaar' mij nog een hand komen geven met de woorden: "Wij wensen jullie echt waar het allerbeste en heel veel succes met jullie volgende chambres d'hôtes en dat meen ik heel oprecht. Een paar dagen geleden kregen wij bericht dat een vriend van ons een hersenbloeding kreeg en dan denk je wel na over wat er echt belangrijk is in het leven, dus wij wensen jullie echt het allerbeste en veel succes". Mooi ... mocht hij eraan twijfelen, ik wens nooit iemand iets fout toe en ik heb dus iets gemompeld van: "Dat wens ik jullie ook".
Ondertussen keek hij weer recht in mijn ogen en op dat moment weet je gewoon, als je hem éénmaal kent, dat hij je weer aan het 'bezeiken' is.
Het enige wat ik in het moment daarna voelde was blijdschap, blijdschap omdat dit hoofdstuk afgesloten is, op naar iets nieuw, weg van die mensen waar we ons niet goed bij voelen.
Toen mijn man in de wagen stapte zei hij: "Dit ging te vlot, hij is op iets aan het broeden, dit is nog niet afgehandeld" en ik moest hem gelijk geven, ik voelde het ook, maar weten wat er gaat komen, dat doe je niet ...
Hij wilde ook onze reserveringen voor 2018 niet overnemen omdat we teveel vroegen. We hebben ongeveer voor €22000,00 van onszelf (via booking en rechtstreeks) en we vroegen daar een commissie van 15% op, dit na overleg met heel wat mensen, waarvan ons iedereen zei dat het maar normaal was dat we voor het werk dat we eraan hadden iets kregen én bovendien reserveren de meeste van die mensen door de goeie reviews die wij kregen.
Toen wij begin 2016 startten hadden wij voor €0,00 reserveringen.
Enkele dagen later gingen we uit eten met mensen die heel vaak in de chambres d'hôtes van 'tegenpartij' logeerden en we vertelden hoe het afgelopen was. Eén van de twee zei ons: "Hij bezeikt je terwijl je erbij staat en dan vraagt hij je nadien nog heel vriendelijk of het lekker warm was", ik zou er niet op komen en het is wat cru gezegd, maar eigenlijk is het zo wel. De ander zei: "Die man kan je recht in de ogen kijken en je iets voor waar zeggen en geen oog verpinken en terwijl weet je dat hij je aan het beliegen is" (als je hem éénmaal kent toch).
We kunnen deze mensen alleen maar gelijk geven.
To be continued? Ik hoop van niet, ik hoop echt dat we van hun af zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten