zaterdag 18 maart 2017

Beste eigenaar ... (vervolg)

We zijn ondertussen weer een week verder, de tijd vliegt in Castellane !

Eergisteren hebben we onze rekening nog eens gecheckt, al onze rekeningen, want je moest maar eens ergens anders gestort hebben dan op de rekening vanaf waar wij onze centjes aan jou gestort hebben, nu meer dan een jaar geleden.

Maar niks ... geen 90000 euro, spijtig. 

Je hebt ons vorig jaar in september gezegd dat we nooit een eurocent zouden terug zien van ons geld, maar we geloven dat je dit in een opwelling gezegd hebt. Nadien heb je ons eens gemaild dat je ons het geld wel zou terugstorten, na verrekening van alle onkosten die we jou nog moeten, welke onkosten? We betalen je netjes elke maand de huur van € 1650,00 en de rekening van het water is betaald.

Wat is er wat wij niet zien? JOU? 
Wat hebben wij fout gedaan? Wij wilden jouw huis kopen en de banken willen daarvoor geen lening geven omdat de prijs van het huis té hoog is én omdat er geen zakencijfers zijn om te bewijzen dat wij de lening aan hun kunnen terug betalen.
Wij geven jou daarvoor de schuld niet, dit zijn gewoon feiten.
Wij nemen het jou ook niet kwalijk dat jij het huis misschien aan iemand anders wilt verkopen, als het dat is wat voor ons bedoeld is, dan is dat zo, dan is deze plek niet waar wij moeten zijn? We wensen je daarmee zelfs succes. We zien wel, we nemen hier het leven zoals het komt, alleen .... hebben wij het recht om ons geld terug te vragen, dat is precies iets dat niet wil doordringen?

We herinneren ons nog heel goed dat je ons zei én mailde dat JIJ beslist hoe jij communiceert, hoe jij je zaken regelt, m.a.w. zijn wij afhankelijk van jou? Zo werkt het niet ...




Beste lezers,

de afgelopen dagen, na de eerste blog, kregen we heel veel lieve privéberichtjes van mensen die ons goede moed wensen en hopen dat onze zaak opgelost geraakt.
We lazen ook veel over 'de energie die we uitsturen' en 'wat wij kunnen leren, moeten leren', 'wat wil het ons vertellen'? Wel ... daar zijn we al meer dan een jaar mee bezig, om ons dat op geregelde tijdstippen af te vragen en néén ... we zijn er niet teveel mee bezig, maar zelfreflectie is voor ons iets heel belangrijk.

We denken ook niet negatief, want je krijgt waar jij je aandacht op richt ... Wij geloven op de dag van vandaag nog altijd dat het allemaal goed komt en er gaan soms weken voorbij zonder dat we bezig zijn met de hele zaak, maar nu ... nu MOETEN we wel, je kan zoiets maar niet laten bollen, laten liggen en zijn gang laten gaan.


Wat we soms ook mogen leren, is dat we actie mogen ondernemen en niet over ons heen hoeven laten lopen. Niet alles lost zich zomaar op.
Zolang we alles in liefde en niet in haat doen, dan komt dat wel goed, maar soms ... kom je mensen tegen in je leven waarvan je niet weet waarom je ze tegen komt.

Wat ons vooral duidelijk is, wij zijn door heel wat oranje knipperlichten gegaan en op het laatste zelfs door rode lichten. Zoals Marc eens zei: shoppen met honger, dat is niet goed, en daarmee bedoelt hij dat hij het in België kotsbeu was en hij daar weg wilde en misschien zagen we alleen zijn 'uitweg' en hebben we daardoor bepaalde andere dingen niet gezien. Anderen zagen dit dan weer wel ...

En zo ... leren we alsmaar bij ☺

De blog van afgelopen week en die van vandaag, dat is maar een heel klein stukje van ons verhaal, de grote lijn. Moesten we alles vertellen, dan zaten we aan een boek, een dik boek 😉

Hieronder nog een mooie tekst van Lichtflits, wij bouwen verder en ontvangen jullie met open armen bij ons, in 'onze chambres d'hôtes'.




Misschien denk je dat je iets verkeerd doet
of hebt gedaan, 
waardoor je in de situatie terecht bent gekomen
waar je nu in zit.
Maar dat heb je niet.

Het was de bedoeling dat je alles zou ervaren
wat je hebt ervaren.
In dit leven blijven er geen losse eindjes over,
dit keer niet.....

Je moest in een soort slaap zijn,
als mens ervaren is iets anders dan als ziel
iets ervaren.

Dus stop er maar mee jezelf af te vragen
wat je nou precies verkeerd doet of hebt gedaan.
Accepteer gewoon dat je er doorheen moest.

Misschien heb je nog een klein stukje te gaan,
maar je zult merken dat het je steeds makkelijker
zal lukken om het diepe contact met jezelf te vinden.

Eeuwen heeft die weg op slot gezeten,
werd je vastgezet, zodat je er maar moeilijk bij kon.
En nu je bijna klaar bent met het opruimen
gaan er deuren open, wordt het contact hersteld,
en je leegte gevuld.

Je hebt het geweldig gedaan,
en er is alleen maar een diep respect
en een grote liefde voor jou.
Je hebt je staande weten houden
in een lastige wereld.

Vanaf nu gaan de deuren open.
Je hebt niets verkeerd gedaan,
je hebt het haarfijn aangevoeld
en weet nu waar je aan mag bouwen.

1 opmerking:

  1. Zo is het leven bij mensen die goed zijn voor andere en aan iets beginnen met volle moed en dan iemand tegen komen die je veel beloofd en aan wie je je vertrouwen schenkt.
    Zij zijn het niet waard maar je komt het te laat te weten je hebt ze al teveel gegeven van jezelf en zij bedriegen je en praten hun daden dan goed.
    Je zet jezelf in alle dagen doe je je best voor een ander het wordt gewaardeerd door vele mensen maar juist die ene niet.
    Dus je bent goed bezig laat je niet kisten en ga ervoor jullie droom komt uit op een dag valt alles op een rijtje en zit je op je mooie berg met het zonlicht op je gezicht.

    BeantwoordenVerwijderen