Beste eigenaar van het huis waarin wij onze zaak hebben

Beste eigenaar,

Beste eigenaar van het huis waarin wij wonen en onze zaak hebben,

het is ondertussen 7 jaar geleden dat we onze eerste vakantie bij jou geboekt hebben en met veel plezier konden uitkijken naar de kennismaking met Castellane en de gorges du Verdon.
Nadien hebben we nog 2 keer onze vakantie doorgebracht bij jou, je leerde ons de streek kennen en jouw enthousiasme was aanstekelijk, we werden zelf verliefd op de omgeving.

Herinner jij je nog dat je ons, tijdens onze laatste vakantie in 2013, voorstelde om je tweede eigendom in Castellane te kopen? Je stond best even versteld toen wij je daarop een positief antwoord gaven, we herinneren ons nog dat je ons zei dat we je ‘in snelheid gepakt’ hadden, ons enthousiasme was groot.
Wat hebben we toen moeite moeten doen om elkaar ergens ‘onder vier ogen’ te kunnen spreken over het hoe en wat, de praktische kant van de zaak. Elke keer we afspraken om te overleggen was er wel iemand in de buurt die je kende, waardoor we niet openlijk konden praten. Bedankt dat je moeite bleef doen om al onze vragen te beantwoorden, want uiteindelijk lukte het ons om op een prachtige plek af te spreken waar je een aantal uren voor ons vrijmaakte zodat de meeste van onze vragen konden beantwoord worden.
Eer we terug naar huis vertrokken wilden we graag weten wat je vroeg voor het huis, zodat we er thuis konden over nadenken, zodat Marc en ik konden bekijken wat mogelijk was, want ons mooie huis verkopen in België was best wel een grote stap, een nog grotere stap was het achterlaten van onze kinderen.

Ondertussen zijn we maart 2017 en zijn wij nog steeds geen eigenaar van het huis in Castellane, we hebben wel onze eigen zaak en het gaat goed, ook met ons, we hebben nog steeds geen spijt van onze verhuis.
In het afgelopen anderhalve jaar is er veel gebeurd, wie van ons drie had dat zien aankomen?
Wat hebben wij vaak niet begrepen wat de beweegredenen waren van de banken om ‘neen’ te zeggen op de vraag naar een lening voor de aankoop van het huis, we vonden dat ze de onmogelijkste vragen stelden, want ‘komaan zeg!’, het was toch duidelijk dat wij er iets mooi van gingen maken en de spreadsheet die we konden voorleggen was niet mis.

Ondertussen begrijpen we wat er sinds 2013 gebeurd is en we we vinden dit niet fijn voor jou. Het economisch klimaat in Frankrijk veranderde, al die aanslagen deden er ook geen goed aan, de huizenmarkt in Castellane zakte de laatste drie jaar in elkaar.
Ongeveer een jaar geleden lieten een aantal banken ons verstaan dat de vraagprijs van jouw huis te hoog was,  wij begrepen best wel dat er in jouw vraagprijs een overnameprijs van de chambres d’hôtes zat, maar daarvan wilden de banken helemaal niet horen want we konden geen officieel zakencijfer voorleggen waardoor het voor hun logisch was dat ze voor dat stuk geen lening konden geven.

Marc en ik wilden graag weten wat jouw huis dan wel geschat zou worden door een onafhankelijk schatter en we lieten iemand komen van buiten Castellane, iemand van een groot immokantoor. We hebben jou zelfs nooit laten weten wat deze persoon geschat heeft omdat we dat zo laag vonden, deze professional schatte de waarde van jouw eigendom op de helft van jouw vraagprijs. Het immokantoor in Castellane zelf bevestigde dit nogmaals.
Wij begrijpen dat dit een schok voor jou moet geweest zijn, dat was het voor ons ook. We voelden ons in eerste instantie ‘bedrogen’ door jou, maar nadat we alles op een rijtje gezet hadden begrepen we ook wel dat jouw prijs er ééntje was die in 2013 wel geldig was, ook al omdat jij in jouw prijs een ‘overnamebedrag’ voorzien had.

We vinden het spijtig voor jou dat alles zo gelopen is, maar we willen alles graag terug draaien zodat jij verder kan, maar ook wij.

Over het WAAROM wij niet verder kunnen hebben wij zoveel vraagtekens, dat stukje begrijpen we niet. Je kan ons toch niet dwingen om jouw huis te kopen?

In augustus 2015, toen we in Castellane waren om nog het één en ander te bespreken i.v.m. onze verhuis en om een onderlinge overeenkomst op te stellen, kwam je bij ons met de vraag om alvast een voorschot te betalen, niet via de notaris, maar rechtstreeks aan jou. Je vertelde ons dat je een tekort had aan cashflow door een aantal problemen die je op je pad kreeg.
Bij mij wekte dit een enorme weerstand op, omdat ik iemand ben die niet graag buiten de lijntjes kleurt, ik vond het niet kunnen om zoiets te doen. Marc had echter zoveel vertrouwen in je en hij heeft zo een groot hart, hij kon me overtuigen om je verder te helpen, want je bent best een fijne kerel en wij hadden toch het geld. Het was hartverwarmend om te zien hoe blij je was dat we je verder wilden helpen en uiteindelijk voelde ik er me wel goed bij, we zouden toch in januari 2016 naar Castellane verhuizen, het kwam allemaal vlug dichterbij.

Tijdens de Kerstperiode van 2015 spraken we nog eens af bij je familie in Nederland, onze verhuis naderde nu met rasse schreden en we hoopten op de afhandeling van de aankoop van het huis. Het was een heel leuk weerzien en we spraken alvast af dat we jullie in maart in Nice zouden oppikken, als jullie terug kwamen uit jullie winterverblijf buiten Frankrijk, en dat jullie bij ons zouden blijven eten.
Op dat moment vertelde je ons opnieuw van een aantal problemen die je overkomen waren, te gek voor woorden, op een grond die je aangekocht had stond een schuur waar asbest bleek in te zitten en waardoor je  een grote som geld moest voorzien om dit te laten verwijderen. We vonden het erg dat alles je zo tegen zat en we wilden je graag verder helpen, in ruil deed je 5000 euro af van de prijs van het huis dat we van je zouden kopen, eerlijk vonden wij!

Eer we in januari 2016 vertrokken uit België hebben we je nog een aanzienlijk bedrag overgemaakt om je uit de nood te helpen en zoals afgesproken begonnen we ook met de betaling van huur, want het was jouw schuld niet dat onze zaken met de bank nog niet rond waren, het zou allemaal wel vlotter gaan eens we effectief in Frankrijk woonden, want zaken doen vanuit België en via e-mail, daar hebben de Fransen het niet voor.

De maanden die daarna kwamen waren woelig en we botsten geregeld. Niemand van ons snapte waarom we geen lening kregen en wij vonden dat we teveel huur betaalden omdat jij al een deel van de aankoopsom van het huis ontvangen had. We zaten opnieuw rond de tafel en we kwamen opnieuw tot een akkoord dat voor beide partijen goed voelde.

Ondertussen zijn we maart 2017 en waar staan we nu? We betalen nog altijd huur en we hebben nog steeds ons eigen huis niet.

In september 2016 spraken we af om je persoonlijk te laten weten dat we het huis lieten schatten en wat de uitkomst daarvan was. We begrijpen dat het een teleurstelling was om dat te horen en dat je dit absoluut niet leuk vond, we begrijpen je reactie volkomen, denk je dat wij dit omgekeerd leuk zouden vinden?
Tijdens deze bijeenkomst kwam het niet zover om over een serieus bod te praten, we wilden best wat opleggen, maar het liep een beetje uit de hand, op dat moment was verder praten geen optie.

Voor ons leek alles op dat moment een verloren zaak en wij zagen enkel nog de 90000 euro die je van ons als voorschot gehad hebt op de aankoop van het huis, 90000 euro waarmee we je uit de problemen wilden helpen, maar die ondertussen ons probleem werd.

We vonden het niet leuk om meer kordaat te worden, maar dit kon niet meer anders. We hebben jouw een aangetekend brief geschreven waarin we een bod deden en waarin we je vroegen om ons geld terug te storten voor 30 november 2016 indien je niet wilde ingaan op ons bod.
We begrijpen heel goed dat je op het bod niet wilde ingaan, we begrijpen echter niet waarom je ons het geld niet terug gestort hebt.

Nu zijn we weer bijna een half jaar verder en hebben wij een advocaat onder de arm genomen, niet om vervelend te doen, maar omdat er een onafhankelijke derde nodig is om alles op te lossen en wij ons vooral willen laten bijstaan door iemand die ons behoedt van nog meer stommiteiten (of ons groot hart).

Onze advocaat raadde ons aan om een nieuw bod te doen, 20% hoger dan de waarde die voor het huis geschat werd, en dat leek ons acceptabel, dus hebben we dat gedaan.
Onze advocaat kreeg echter geen antwoord in het Frans van je en ondertussen weet je waarschijnlijk wel dat alles in Frankrijk in het Frans moet en dat het anders niet bestaat, best grappig, maar ook vervelend. Wij komen echter uit België en we zijn zoiets gewend. Vraag in Vlaanderen niet naar een document in het Frans, dat bestaat daar niet. 

Je vertelde ons ooit dat je iemand bent die er last mee heeft om de controle los te laten, hebben we dat niet allemaal? We begrijpen je! Jij hebt op dit moment de volledige controle, wij willen graag naar jou luisteren om te weten wat goed voor je voelt, maar veel marge zit er niet op ons bod. Indien we het daar niet over eens worden is het toch niet meer dan normaal dat we ons geld terug willen zodat jij je mooie huis aan iemand anders kan verkopen en wij op zoek kunnen gaan naar een ander huis? Op die manier kunnen we allebei verder, zou dat niet mooi zijn?

Onlangs kreeg je van onze advocaat een aangetekende brief waarin je werd aangemaand om binnen de 14 dagen 90000 euro terug te storten op onze rekening.
Jij bent een slimme kerel en we verwachten daarom ook dat je dit zal doen, zodat we allemaal verder kunnen, we gaan er niet vanuit dat het jou ontbreekt aan middelen want daarvoor zit je al veel te lang in zaken. We wensen je bovendien geen problemen, de wereld is veel mooier als het iedereen voor de wind gaat, ook ons.

Beste eigenaar, kan jij ons ook begrijpen?

Het allerbeste en een oprechte warme groet.