Laat het nu net vorige week zijn dat mijn man en ik bijna geen tijd voor elkaar hadden. Hij moest werken op de dag dat wij normaal onze enige vrije dag samen hebben in een week. Ik durf toegeven dat ik er op voorhand al chagrijnig om was, vooral omdat wij elkaar 'die dinsdag' net 16 jaar geleden leerden kennen en omdat men het op zijn werk niet nodig vond om hem hierover op voorhand aan te spreken en te overleggen of hij zijn vaste vrije dag wilde wisselen met een ander. Hij kreeg zijn uurrooster de voorlaatste dag van juli mee naar huis en daar moesten we het mee doen.
Daarover ga ik niet uitweiden, dat geeft alleen maar negatieve energie, voor mij viel dit onder de noemer van 'respectvol' met elkaar omgaan en dat pikte.
Na die dinsdag beterde het eigenlijk niet, ik probeerde het van mij af te zetten, maar waarom eigenlijk? Had ik het recht niet om me 'ambetant' te voelen omdat ik geen tijd had voor mijn liefste en hij niet voor mij? Om het verhaal kort te maken, we liepen de afgelopen week allebei rond met een kort lontje (en zo kort is dat lontje van ons nooit, maar het viel op).
Ik kan dus niet geloven dat er mensen zijn die in een relatie zitten waarin men nooit tijd heeft voor elkaar en alles maar op zijn beloop laat. Werken, hard werken, voor de kinderen zorgen, de kinderen op tijd naar allerlei afspraken brengen, voor de kinderen laten zorgen? Tijd maken om te ontspannen door te gaan fitnessen, met vrienden af te spreken, ... alleen ... nooit tijd maken voor elkaar.
Waarom lopen zoveel relaties fout vragen we ons dan af?
Gisteren hadden we dan eindelijk weer onze vrije dag samen en op voorhand had mijn man mij al gezegd dat we niks zouden plannen, dat we er enkel voor elkaar zouden zijn. Dat niemand ons zou mogen storen. Ik kon er alleen maar akkoord mee gaan.
Eerst en vooral hebben we aan onszelf gedacht en werd er uitgeslapen, zolang elk van ons dat wou en daarna hielden we een massagenamiddag, heerlijk relax, ik gaf een massage en ik kreeg nadien een massage en dan ... kom je volledig tot rust, geraak je terug in je lichaam, opnieuw geaard en toen kwam er bij mij naar boven wat ik écht wil. Als ik helemaal in 'rust' ben, dan spreekt mijn hart. En wat mijn hart mij gisteren vertelde is iets dat ik vergeten was, iets waar ik enkele jaren geleden al over dacht (en één keer mocht uitvoeren in mijn praktijk), een idee dat al vaker speelde en waar ik me fantastisch bij voel.
Het was heerlijk om dit nadien te delen met mijn man, hem te vertellen wat er in mij leeft ... en te merken dat hij er zich helemaal in kon vinden, van hem te horen dat ik daar inderdaad al vaker over sprak.
Vandaag stuur ik de wereld in wat ik wil, ik plant het zaadje en ik laat het tot bloei komen ...
Mijn droom is om koppels elkaar te leren masseren, privésessies te geven met aandacht voor het koppel, er 'zijn' voor hen, begeleiden op een relaxte manier en hen aanleren hoe ze elkaar kunnen masseren. De locatie heb ik al helemaal in mijn hoofd, dus dat zaadje plant ik vandaag ook. Ik zag het gisteren allemaal voor mij ... Tijd voor elkaar maken als koppel, één weekje samen naar het zuiden van Frankrijk, één weekje verblijven in een mooi huisje, privé, met alle luxe die er nodig is, een kamer ter beschikking met een massagetafel, matrasje en kussentjes erin, één namiddag 'cursus' van mij, de rest van de week de gezellige kamer op elk moment van de dag ter beschikking, slapen doen ze in een andere kamer. Ik ben in de buurt, voor als er vragen zijn, ik kan tips geven voor romantische uitstapjes tussendoor en leuke wandelingen in rustig gebied. Dit allemaal buiten het hoogseizoen, als het hier heerlijk rustig is en het weer nog mooi is.
Natuurlijk heb ik erover nagedacht of dit misschien al bestaat, en natuurlijk kan je op meer plaatsen terecht voor koppelmassages op zich of lessen tantramassage voor koppels, maar wat ik wil doen zal op maat zijn. Ik wil graag op voorhand bespreken wat het koppel wil en tijdens de week zelf zien we wel hoe het klikt, afstemmen op elkaar, het koppel de nodige vrijheid geven. Een bedding creëren waarin er opening is voor vragen, zonder schroom, in vertrouwen. Dat alles met de bedoeling dat er wat zal veranderen en dat men beseft dat het nodig is om 'tijd te maken' voor elkaar.
Mijn hartje jubelt terwijl ik dit neerschrijf ... ik deel het graag met jullie, ik weet niet wanneer, maar het is duidelijk dat ik hiermee iets meer wil 💓
Of ik hier rijk van zal worden? Heb ik een gat in de markt gevonden? Neen ... al heb ik maar 2 koppels per jaar die hiervoor op mij beroep willen doen, dan is dat zo. Ik zal doen wat ik graag doe en ik zal blij zijn met wat ik kan neerzetten voor deze mensen. Ik wil dingen doen waar ik blij van word, niet iets waar ik rijk van word. De rest komt dan wel vanzelf, voor het evenwicht zorg ik voor een stuk zelf, als alles klopt dan geraakt alles vanzelf in evenwicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten