vrijdag 17 november 2017

Controle

In de vorige blog schreef ik over het 'loslaten' van elkaar. Wij waren na ontvangst van ons geld heel blij dat we nu eindelijk verder kunnen, dat we binnenkort helemaal niks meer met elkaar te maken hebben, de (via allerlei constructies) eigenaar van het huis waar we in wonen en wijzelf.

Wat ons betreft trekken we er een streep onder, hoe onzeker het op dit moment ook allemaal is voor ons, maar "beloofd is beloofd" en wij gingen ermee akkoord dat we het huis zouden verlaten indien we ons geld terug kregen, dus doen we dat.

Wat de tegenpartij betreft is het precies nog altijd niet duidelijk, of hij is gewoon in de war en niet bij met zijn boekhouding? Hij blijft ons mailen dat we hem huur verschuldigd zijn en we zien in zijn overzicht dat hij geen rekening houdt met de door ons betaalde (voordien ingehouden) huur. Ook blijft hij terugkomen op een akkoord van 2015, waarin er een huur afgesproken werd van €2100,00 per maand. Dat we in het voorjaar 2016 overeen kwamen dat dit maar €1650,00 zou zijn omdat hij een behoorlijk bedrag van ons leende, daar houdt hij nu geen rekening meer mee ... Dus ... nu hij onlangs ons geld terug stortte denkt hij alsnog het verschil betaald te krijgen? De logica is ver weg, wat ons betreft.

https://www.youtube.com/watch?v=6wB-EtBo6qk&feature=share
F*ck you - Ze legt het heel goed uit in deze video.

Op dit moment willen we graag afspreken met de toekomstige uitbaters hoe wij het kunnen regelen om de boekingen voor volgend jaar aan hun over te geven, ONZE boekingen. We komen echter niet te weten wie het zijn en we kunnen er ons iets bij voorstellen.
Toen wij nog naïef waren (en vooral kleppen op hadden) werd ons gevraagd om vooral geen contact op te nemen met de toenmalige uitbaters van de chambres d'hôtes, want volgens de eigenaar zou anders alles mis lopen, zouden die mensen onze plannen kunnen dwarsbomen.
En wat doe je dan? Als je in België je eigendom verkocht hebt en op dat moment slechts één weg vooruit ziet? En dat wist de heer waar we mee aan het handelen waren ook heel goed. Controle hebben en houden ... Achter het hoe en wat kom je later pas.

In ons geval gaat het niet om controle wat betreft het overgeven van de boekingen. We hebben ons heel goed geïnformeerd en wij zijn de enigen die al de boekingen kunnen overlaten aan de volgende uitbaters en anders ... zullen we ze moeten annuleren, want ons contract met booking wordt opgezegd tegen het einde van het jaar, het is dus hoog tijd.
Eigenlijk is deze laatste optie de makkelijkste voor ons, maar hoeveel mensen benadelen we daarmee? De mensen die hier een verse start willen nemen én bovendien tientallen mensen die hun vakantie voor volgend jaar al gepland en vastgelegd hebben.


Voor ons is het op dit moment absoluut geen leuke tijd, wij weten helemaal nog niet waar we terecht zullen komen als we het huis hier verlaten. Natuurlijk hebben we iets nieuw gepland, maar makkelijk gaat het niet in Frankrijk, de banken vragen naar DRIE jaar omzet en ze houden eraan. Uitdaging is om een bank te vinden die het wél ziet zitten met cijfers van 2 jaar. Controle? Die heb je op geen enkele manier in dit geval, 'loslaten' is alles wat we kunnen ... en erop vertrouwen dat het goed komt. Het zou makkelijk zijn als we het hier helemaal konden afronden, misschien worden we dan beloond met een nieuw begin 😉

Optie zou zijn dat we nog een jaar langer hier blijven, het kan volgens het huurcontract dat er niet is maar wettelijk toch is en waarmee we alle kanten uit kunnen, maar zijn wij degenen die de opvolgers hun droom moeten afpakken (of redden)? Zijn wij degenen die ons niet aan onze belofte moeten houden? Het is niet omdat tegenpartij dat zo doet, dat wij dat ook moeten doen ... Eerlijk en oprecht duurt het langst zeker? Daar gaan wij toch vanuit.

Op dit moment ligt alles klaar voor onze nieuwe start, slechts op één ding wachten we nog. Het kan dus heel vlug in orde zijn of ... ook niet.
In diezelfde situatie zaten we 2 jaar geleden ook, alleen zijn er heel wat verschillen: nu weten we dat we een nieuw en modern huis kopen, perfect in orde, 7 jaar oud (en voor minder geld dan wat er voor het huis gevraagd werd waar we nu in zitten). Nu weten we ook wat het is om een chambres d'hôtes te runnen, dat het werken is, maar dat het meer dan de moeite loont (en dan bedoelen we niet op financieel vlak 😉). Nu weten we ook dat het best meevalt om met Fransen te handelen en om te gaan, heel goed zelfs, het is fijn om hier te wonen.
En neen, we komen niet terug naar België, als wij mogen kiezen zeker niet, het is heerlijk om in Frankrijk te wonen. We begrijpen de banken hun standpunt best wel, waarom ze drie jaar omzet vragen, etc. Regeltjes ... angst, na de bankencrisis ... Wij horen van veel mensen dat het niet alleen in Frankrijk zo is.
Thumbs up!!

En aan onze opvolgers? Contacteer ons eventjes, we hebben het beste met jullie voor en de mensen die ons kennen kunnen dit waarschijnlijk alleen maar bevestigen. Wij willen ook verder.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten